Kijken in de Tijd

We beginnen met een reeks films over de beginjaren van de film. Vervolgens de favoriete filmpjes van het publiek. Veel feel-good! Er zitten een paar juweeltjes tussen.

1886 De beroemde Franse fotograaf Nadar maakt een serie portretfoto’s van een honderdjarige. Michel Eugène Chevreul werd geboren in 1786 – twee jaar voor het begin van de Franse Revolutie. Deze man heeft Napoleon zien paraderen over de Champs Elysées.

Tezelfdertijd maakt de Engelsman Eadwaerd Muybridge zijn bekende fotoreeksen, die makkelijk in beweging kunnen worden gezet. Prachtige, elegante filmpjes.

Minimale filmpjes, waarbij minimal music heel goed past. Philip Glass wijdde een kleine opera aan Muybridge.

Kan je niet genoeg krijgen van deze licht hypnotiserende beeldenreeksen, dan is hier nog een andere versie: Tribute tot Muybridge

De eerste film van de gebroeders Lumiere (1895) laat zien dat film iets heel anders is dan een reeks foto’s in beweging gezet. De werkelijkheid kruipt door alle hoeken en gaten het beeld in.

What happened in 23th Street. New York in 1901. Een film van Edwin S. Porter, waarin de omstanders zeker zo belangrijk zijn als de twee hoofdpersonen.

Mijn persoonlijke favoriet: een van der eerste kleurenfilms biedt een glimp van het sociale leven in de Franse badplaats Deauville, 1912. Dit is de wereld van Marcel Proust (In de schaduw van de bloeiende meisjes!). De filmer wil een kijkje geven in de beau monde van die tijd. Maar de echte hoofdpersoon is een vissersboot met rode zeilen.

London Street Scene 1903 laat een stad zien vergeven van de paarden. Op het hoogtepunt waren er 450.000 paarden in de stad aan het werk. Het probleem van de paardenpoep hield iedereen bezig. De oplossing kwam er aan, maar bijna niemand had het in de gaten. Let op de laatste twintig seconden van deze film.

Filmpjes ingestuurd door vrienden:

Women in Art. Morphing door Philip Scott Johnson (die alles morft wat hij in handen krijgt). Publieksfavoriet bij Bosch, en op YouTube, waar hij al ruim 10 miljoen keer is bekeken. Met dank aan Murni.

Ter gelegenheid van het vijfjarig bestaan van Youtube selecteerde een jury de 25 mooiste films die op het kanaal waren gezet. Daaronder een film van de Nederlandse kunstenares Evelien Lohbeck. Ze maakte de animatiefilm Noteboek voor haar afstuderen aan de Kunstacademie St. Joost (Breda, Den Bosch).
Zie voor de selectie van 25 toppers de site van het Guggenheim Museum in New York.

Forgetfulness, een gedicht van Billy Collins, voorgedragen door de auteur, met fraaie animatie. Kees van Kooten bracht onlangs een bundel met vertalingen van deze dichter uit. Met dank aan Marleen.

Ik vroeg aan Marleen: Waarom kunnen we dat in Nederland niet? Zij wees me op deze video van de Arnhemse animatie-specialist Michael Sewnarain. De film is gebaseerd op het gedicht Regen van J.H.Leopold. Eigenlijk moet je eerst even het gedicht lezen voor je de video bekijkt. Dan constateer je met mij dat de illustrator hier de dichter overstijgt.

In de commerciële break de volgende clip van twee mensen, die vast komen te zitten op een roltrap. Pas in de aftiteling blijkt aan wie we deze perfect geacteerde grap te danken hebben.Thanx Hester.

Christian de Leeuw is een zeer geliefde feel-good clip over een jong leeuwtje dat groot wordt in Afrika, maar zijn Engelse roots niet blijkt te zijn vergeten. Dank aan Marieke.

Nu we toch bezig zijn met elementaire menselijke emoties: deze Japanse mevrouw moet nog wat oefenen op het tonen van haar gevoelens, maar ze vordert al aardig. Het is een robot, die volgens de ontwerpers kan worden ingezet om de eenzaamheid onder ouderen te bestrijden.
Dezelfde ontwerpers hebben een unisex-model van hun robot bedacht. Het resultaat lijkt verrassend veel op Caspar het vriendelijke spookje. In deze clip ook een interview met de grote man achter dit soort robots, professor Ishiguro.

Dit tapdansende jongetje staat model voor alle kinderen die via het vertoon van hun kunsten op YouTube wereldberoemd worden. Of het goed voor ze is moet nog blijken. Bij het ontwerp van dit jongetje is vergeten een stop-knop in te bouwen. Dank aan Annet

De clip This Too Shall Pass van de groep OK go heb ik nooit op enig TVkanaal gezien. Ze hebben genoeg aan YouTube. Dit is een clip die je naar elkaar doorstuurt.
De actie op deze clip is een moderne versie van de oude kunstklassieker Der Lauf der Dinge (die een half uur duurde). In de VS heb je een heleboel liefhebbers die krankzinnige machines in elkaar knutselen. Deze zinledige apparaten heten daar Rube Goldberg Machines, naar een cartoontekenaar. Zelfs op Wikipedia te vinden. Dank aan Tessa.

Nog een publieksfavoriet, een film waar je erg vrolijk van wordt: Where the hell is Matt? Volgens een moderne YouTube-legende zijn de makers met een paar shots als voorbeeld bij sponsors langsgegaan om fondsen te werven voor deze megaproductie. Aantal views op YouTube: boven de 33 miljoen. Dank aan Marieke

Tenslotte twee films van en voor Echte Mannen.
De Adrenaline spuit de kijker de oren uit.

Een ongelofelijke actie van een jongeman die de extreme sport Skydiving beoefent (en hopelijk nog steeds in leven is). Dank Hjalmar.

En tenslotte een erg fraaie film over een Ierse fotograaf, die aan de ruige westkust van zijn land surft, duikt, snorkelt en fotografeert. Als het maar in het water is. Adembenemende beelden, prachtige vertelstem, perfecte titel: Dark Side of the Lens.
Dank aan Ben.

De prachtige foto boven deze pagina is van de Grote Dame van de sociale fotografie in ons land, Eva Besnyo. De foto werd gebruikt als affiche voor een fototentoonstelling in het Stedelijk in Amsterdam, voorjaar 1983. Een ontwerp van Jeroen de Vries.